Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas. Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Boże nasz Ojcze, źródło wszelkiego Dobra i Piękna, Ty dałeś nam Świętą Barbarę za orędowniczkę - wzór niezłomnej wiary, bezgranicznej ufności i miłości Boga aż do heroicznego
Niezbędnik katolika. Modlitwy i prawdy Kościoła katolickiego z dodatkiem przemyśleń własnych posiadacza tej książeczki. opr. Pietro Principe [Fragmenty] Spis treści Wprowadzenie7 Część 1 Modlitwy11 Znak krzyża12 Ojcze nasz 14 Chwała Ojcu17 Wierzę19 O Stworzycielu Duchu, przyjdź23 Zdrowaś Maryjo28 Pod Twoją obronę31 Witaj, Królowo34 Anioł Pański37 Różaniec41 Wieczny odpoczynek47 Aniele Boży49 Akt wiary51 Akt nadziei54 Akt miłości57 Akt żalu60 Modlitwa poranna63 Modlitwa wieczorna67 Akty strzeliste70 Droga krzyżowa78 Modlitwa do św. Józefa82 Amen86 Msza święta87 Formuły doktryny katolickiej95 Główne tajemnice wiary 96 Dwa przykazania miłości97 Złota reguła 98 Siedem sakramentów99 Dziesięć przykazań (dekalog) 100 Trzy cnoty teologalne102 Cztery cnoty kardynalne 103 Siedem darów Ducha Świętego 104 Błogosławieństwa ewangeliczne 105 Rzeczy ostateczne108 Siedem grzechów głównych 109 Uczynki miłosierdzia co do duszy 110 Uczynki miłosierdzia co do ciała 111 Pięć przykazań kościelnych 112 Część 2 Czym jest wiara (Credo)117 I. Bóg Stwórca118 Boga żywego119 III. Zbawiciel120 IV. Odkupiciel121 V. Zmartwychwstały122 VI. Wniebowstąpienie123 VII. Sędzia124 VIII. Duch Święty125 IX. Kościół katolicki126 X. Uświęciciel127 XI. Zmartwychwstanie w Chrystusie128 XII. Życie wieczne w Chrystusie129 Amen130 Co daje wiara (sakramenty)131 1. Chrzest134 2. Bierzmowanie 135 3. Eucharystia136 4. Pokuta (pojednanie)137 5. Namaszczenie chorych138 6. Sakrament święceń139 7. Małżeństwo140 Czego wymaga wiara (przykazania)141 Pierwsze przykazanie143 Drugie przykazanie144 Trzecie przykazanie145 Czwarte przykazanie146 Piąte przykazanie147 Szóste przykazanie148 Siódme przykazanie 149 Ósme przykazanie150 Dziewiąte przykazanie151 Dziesiąte przykazanie152 Zakończenie154 Część 1 Pierwsza część Niezbędnika zawiera modlitwy zawdzięczane tradycji katolickiej. Niektóre z nich sięgają pierwszych stuleci istnienia Kościoła, kiedy chrześcijanie byli jeszcze prześladowani, inne są owocem wiary jednostek czy wspólnot w szczególny sposób natchnionych przez Ducha Świętego. Dalej przedstawiono formuły doktryny katolickiej mające pomóc wierzącym zachować w pamięci to, w co wierzą. Część 2 W tej części Niezbędnika, streszczając naukę Katechizmu Kościoła Katolickiego, pokazujemy: czym jest wiara (dwanaście artykułów Credo), co daje wiara (siedem sakramentów), czego wymaga wiara (dziesięć przykazań). Czym jest wiara (credo) w Wierzymy w to, że Bóg nas kocha, i wierzymy Bogu, który mówi. Na tym polega wiara. Według starożytnej tradycji, o której świadczy już św. Ambroży, wymienia się zazwyczaj dwanaście artykułów „Wyznania wiary”, symbolizujących poprzez liczbę Apostołów całość wiary apostolskiej (KKK 191). Stwórca Boga żywego Święty katolicki w Chrystusie wieczne w Chrystusie. Stwórca Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. „«Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię» (Rdz 1,1). Tymi uroczystymi słowami zaczyna się Pismo Święte” (KKK 279). „Credo zaczyna się od Boga Ojca, ponieważ Ojciec jest pierwszą Osobą Boską Trójcy Świętej” (KKK 198). „Biorąc za punkt wyjścia ruch i stawanie się, przygodność, porządek i piękno świata, można poznać Boga jako początek i cel wszechświata” (KKK 32). Boga żywego I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). „Wierzymy i wyznajemy o Jezusie: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego» (Mt 16,16)” (KKK 424). „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” (Łk 9,35). Który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. „Duch Święty, który jest «Panem i Ożywicielem», zostaje posłany, aby uświęcić łono Maryi Dziewicy” (KKK 485). „Wiara w prawdziwe Wcielenie Syna Bożego jest znakiem wyróżniającym wiarę chrześcijańską” (KKK 463). „Syn Boży stał się prawdziwie człowiekiem, pozostając prawdziwie Bogiem. Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem” (KKK 464). Umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. „Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei...” (Łk 3,1). „A oni krzyczeli: «Precz! Precz! Ukrzyżuj go!»” (J 19,15). „Syn Boży, który stał się człowiekiem, rzeczywiście umarł i został pogrzebany” (KKK 629). Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. „Zstąpienie do piekieł jest całkowitym wypełnieniem ewangelicznego głoszenia zbawienia (...) wszystkim ludziom wszystkich czasów i wszystkich miejsc...” (por. KKK 634). „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał” (Łk 24,5-6). „A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał (...), próżna jest także nasza wiara” (1 Kor 15,14). Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego. „Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (Mk 16,19). „Wstąpienie Chrystusa określa ostateczne wejście człowieczeństwa Jezusa do niebieskiego panowania Boga, skąd kiedyś powróci” (KKK 665). „Jezus Chrystus, Głowa Kościoła, poprzedza nas w chwalebnym Królestwie Ojca, abyśmy jako członki Jego Ciała żyli w nadziei, że pewnego dnia będziemy z Nim na wieki” (KKK 666). Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. „Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi” (Rz 14,9). „Przychodząc na końcu czasów sądzić żywych i umarłych, chwalebny Chrystus objawi ukryte zamiary serc i odda każdemu człowiekowi w zależności od jego uczynków oraz jego przyjęcia lub odrzucenia łaski” (KKK 682). „Jezus powie w dniu ostatecznym: «Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili» (Mt 25,40)” (KKK 678). Święty Wierzę w Ducha Świętego. „W dzień Pięćdziesiątnicy (...) Pascha Chrystusa wypełnia się przez wylanie Ducha Świętego” (KKK 731). „Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,5). „Wierzyć w Ducha Świętego oznacza wyznawać, że Duch Święty jest jedną z Osób Trójcy Świętej, współistotny Ojcu i Synowi” (KKK 685). katolicki Święty Kościół powszechny. „W ten sposób cały Kościół ukazuje się jako lud zjednoczony jednością Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (KKK 810). „Kościół jest na tym świecie sakramentem zbawienia, znakiem i narzędziem wspólnoty Boga i ludzi” (KKK 780). „Kościoły partykularne są w pełni powszechne przez jedność z jednym z nich — z Kościołem rzymskim, «który przewodniczy w miłości»” (KKK 834). Grzechów odpuszczenie. „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają” (Mt 9,12). „Symbol Apostolski łączy wiarę w odpuszczenie grzechów z wiarą w Ducha Świętego, a także z wiarą w Kościół i w komunię świętych. Chrystus Zmartwychwstały, dając Apostołom Ducha Świętego, udzielił im swojej Boskiej władzy odpuszczania grzechów: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane» (J 20,22-23)” (KKK 976). w Chrystusie Ciała zmartwychwstanie. „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (J 11,25). „Wierzymy mocno i mamy nadzieję, że jak Chrystus prawdziwie zmartwychwstał i żyje na zawsze, tak również sprawiedliwi po śmierci będą żyć na zawsze z Chrystusem Zmartwychwstałym...” (KKK 989). „Tak powinieneś zachować się w każdym czynie i w każdej myśli, jak gdybyś dziś miał umrzeć” (por. KKK 1014). wieczne w Chrystusie Żywot wieczny. „Chrześcijanin, który łączy własną śmierć ze śmiercią Jezusa, widzi śmierć jako przyjście do Niego i jako wejście do życia wiecznego” (KKK 1020). „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne” (J 3,36). „Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania” (1 Kor 15,19). (...) Zakończenie Na zakończenie Niezbędnika przypomnijmy fragment Ewangelii św. Mateusza. Lektura tego tekstu i jego rozważanie prowadzą do pewnej filozofii życia, która polega na spotkaniu z osobą Chrystusa — spotkaniu będącym istotą życia chrześcijańskiego. „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: «Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie». Wówczas zapytają sprawiedliwi: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?» A Król im odpowie: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili». Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: «Idźcie precz ode Mnie, przeklęci w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głody, a nie daliście mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie». Wówczas zapytają i ci: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?». Wtedy odpowie im: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili». I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego” (Mt 25,31-46). opr. mg/mg
Akty strzeliste za zmarłych. Boże, miłosierny Panie, daj duszom sług i służebnic Twoich miejsce w niebie, błogosławiony pokój i jasność Twojego światła. Panie, wysłuchaj łaskawie naszych modlitw za dusze sług i służebnic Twoich, za które się modlimy prosząc, abyś je przyjął do społeczności swoich Świętych.
Wielki Post Dzisiejszy człowiek jest ciągle zabiegany, żyje w świecie informacji i wszechobecnej komercji. Bardzo trudno jest dziś mówić ludziom o poście, pokucie, zwłaszcza dla młodych są to praktyki przestarzałe, nienowoczesne. – Warto podkreślać nie tylko zdanie: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”, ale: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. W tej drugiej formule jest wskazanie na ewangelizację. Czas pokuty i postu to okazja do ewangelizacji i przypomnienia o dawaniu chrześcijańskiego świadectwa w naszym codziennym zabieganiu. O Panu Bogu można świadczyć przez swoje dobre życie, będąc również człowiekiem bardzo aktywnym zawodowo – mówi w rozmowie z Niedzielą ks. Dariusz Nowak, teolog duchowości i proboszcz parafii św. Floriana w Częstochowie. Popiół – znak przemijania Czas Wielkiego Postu i związanych z nim praktyk rozpoczynamy w Środę Popielcową. Człowiek przemija na tym świecie, ale zmierza ku Bogu. Popiół i proch przypominają nam o tym przemijaniu, a jednocześnie o pokorze. – Środa Popielcowa nazywana była Wstępną Środą, a to dlatego, że otwierała Wielki Post, pełen powagi i zadumy czas przygotowania do Wielkanocy. Warto też podkreślić, że od Środy Popielcowej do Niedzieli Palmowej jest dokładnie 40 dni okresu postu, podobnie jak w Kościele greckokatolickim. Oczywiście, to nawiązanie do 40 dni pobytu Jezusa na pustyni i 40 lat wędrówki narodu wybranego przez pustynię. Dla katolików i większości chrześcijan Wielki Tydzień stanowi osobny i szczególny w praktyki religijne czas postu. Środa Popielcowa jest pierwszym aktem pokutnym po tzw. czasie ostatków. Nie zawsze czas karnawału idzie w parze z Bożymi przykazaniami i Środa Popielcowa jest pewnym aktem ekspiacji i zadośćuczynienia – podkreśla ks. Nowak. Wartość praktyk pokutnych Szczególne znaczenie dla duchowości człowieka zawsze miały i mają: post, jałmużna i modlitwa. – Oczywiście, ważną rolę odgrywa modlitwa. Warto znaleźć nie tylko czas na wyciszenie, ale także jakieś miejsce, które posłuży naszej rozmowie z Bogiem w ciszy. Nie chodzi bynajmniej o wielomówstwo, ale o wyrażenie naszych myśli, pragnień, potrzeb, a także o uwielbienie Boga. Trzeba starać się wypracować ciszę w sobie, odrzucić na pewien czas wszelki zewnętrzny hałas i pozostać z Bogiem sam na sam – wskazuje nasz rozmówca i dodaje: – Ważną rolę odgrywała też jałmużna. Ona miała niejako przykrywać wszystkie grzechy człowieka. Była też konkretną pomocą dla biednych i potrzebujących. Aktywność i post Dzisiejszy człowiek żyje bardzo aktywnie i jeśli uda mu się jakoś tę aktywność ograniczyć, to już będzie to dla niego jakaś forma pokuty. – Szukajmy chwili wyciszenia, na ile jest to możliwe. Dla kogoś, kto bardzo dużo pracuje, bardzo ważna jest modlitwa wieczorna, czas na rozmowę z Bogiem, na zastanowienie się również nad swoim życiem. W przeżywaniu czasu postnego może nam pomóc lektura Pisma Świętego, lektura duchowa – radzi ks. Nowak. – Czas postu to nie tylko praktyki zewnętrzne, ale to przede wszystkim okazja do pogłębienia więzi duchowej z Bogiem – wyjaśnia kapłan. – Mówimy tu konkretnie o oblubieńczej miłości. Poszczę nie tylko dla zewnętrznych praktyk czy mojego dobrego samopoczucia, ale czynię to z miłości do Boga. Przede wszystkim ważny jest sakrament pokuty i pojednania. Myślę, że trzeba ciągle przypominać o warunkach dobrej spowiedzi, aby ten sakrament był dobrze przeżyty. Ksiądz Nowak podpowiada, że ciekawą formą na czas postu jest także wybór konkretnego patrona. – Może warto sięgnąć po biografię albo pisma naszego świętego patrona i z nim przeżyć czas Wielkiego Postu – zachęca. Dla wielu ludzi post oznacza także walkę duchową z własnymi grzechami, słabościami. – Jest to okazja do podjęcia walki z tym, od czego jesteśmy uzależnieni, a to nie tylko alkohol czy palenie papierosów, ale dla bardzo wielu, szczególnie młodych ludzi – uzależnienie od internetu, gier komputerowych, różnych aplikacji – przypomina kapłan i dodaje, że bardzo ważne jest uczestnictwo w nabożeństwach Drogi Krzyżowej czy Gorzkich żali. – Warto również rozważyć każdego dnia Wielkiego Postu choćby jedną tajemnicę z Męki Zbawiciela i np. przez tajemnicę dźwigania krzyża spojrzeć na nasz codzienny trud – dodaje teolog. Akty strzeliste – Bardzo cenną praktyką jest odmawianie aktów wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto też powrócić do praktyki tzw. aktów strzelistych, czyli krótkich westchnień modlitewnych, np.: „Zmiłuj się nade mną, Boże”, „Jezu, ufam Tobie”. W konkrecie naszego życia odnoszą one naszą myśl do Boga – zachęca ks. Nowak. W Wielkim Poście chodzi bardziej o pokój serca i więź z Bogiem, która daje nam prawdziwy pokój i ukojenie. Tekst: Film: Dom Fundacji Jana Pawła II This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Akty strzeliste - modlitwy w ciągu dnia "Jeżeli nie możesz oddać się dłuższej modlitwie, wzywaj Jezusa w ciągu całego dnia." św. o. Pio. Akty strzeliste – są to krótkie wezwania modlitewne, powtarzane wielokrotnie, skierowane do Boga, Maryi, lub świętych ze szczególnym zaangażowaniem naszej wiary i ufności. np. "Jezu, ufam Tobie"; "Matko Boża, módl się za nami"; "św fot. Zbigniew KrystyńskiArtykuł pochodzi ze strony Tygodnika Katolickiego to nie tylko rezygnować z pokarmów mięsnych w piątek i ograniczyć ilość słodyczy. Post to coś człowiek jest ciągle zabiegany, żyje w świecie informacji i wszechobecnej komercji. Bardzo trudno jest dziś mówić ludziom o poście, pokucie, zwłaszcza dla młodych są to praktyki przestarzałe, nienowoczesne. – Warto podkreślać nie tylko zdanie: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”, ale: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. W tej drugiej formule jest wskazanie na ewangelizację. Czas pokuty i postu to okazja do ewangelizacji i przypomnienia o dawaniu chrześcijańskiego świadectwa w naszym codziennym zabieganiu. O Panu Bogu można świadczyć przez swoje dobre życie, będąc również człowiekiem bardzo aktywnym zawodowo – mówi w rozmowie z Niedzielą ks. Dariusz Nowak, teolog duchowości i proboszcz parafii św. Floriana w – znak przemijaniaCzas Wielkiego Postu i związanych z nim praktyk rozpoczynamy w Środę Popielcową. Człowiek przemija na tym świecie, ale zmierza ku Bogu. Popiół i proch przypominają nam o tym przemijaniu, a jednocześnie o pokorze. – Środa Popielcowa nazywana była Wstępną Środą, a to dlatego, że otwierała Wielki Post, pełen powagi i zadumy czas przygotowania do Wielkanocy. Warto też podkreślić, że od Środy Popielcowej do Niedzieli Palmowej jest dokładnie 40 dni okresu postu, podobnie jak w Kościele greckokatolickim. Oczywiście, to nawiązanie do 40 dni pobytu Jezusa na pustyni i 40 lat wędrówki narodu wybranego przez pustynię. Dla katolików i większości chrześcijan Wielki Tydzień stanowi osobny i szczególny w praktyki religijne czas postu. Środa Popielcowa jest pierwszym aktem pokutnym po tzw. czasie ostatków. Nie zawsze czas karnawału idzie w parze z Bożymi przykazaniami i Środa Popielcowa jest pewnym aktem ekspiacji i zadośćuczynienia – podkreśla ks. praktyk pokutnychSzczególne znaczenie dla duchowości człowieka zawsze miały i mają: post, jałmużna i modlitwa. – Oczywiście, ważną rolę odgrywa modlitwa. Warto znaleźć nie tylko czas na wyciszenie, ale także jakieś miejsce, które posłuży naszej rozmowie z Bogiem w ciszy. Nie chodzi bynajmniej o wielomówstwo, ale o wyrażenie naszych myśli, pragnień, potrzeb, a także o uwielbienie Boga. Trzeba starać się wypracować ciszę w sobie, odrzucić na pewien czas wszelki zewnętrzny hałas i pozostać z Bogiem sam na sam – wskazuje nasz rozmówca i dodaje: – Ważną rolę odgrywała też jałmużna. Ona miała niejako przykrywać wszystkie grzechy człowieka. Była też konkretną pomocą dla biednych i i postDzisiejszy człowiek żyje bardzo aktywnie i jeśli uda mu się jakoś tę aktywność ograniczyć, to już będzie to dla niego jakaś forma pokuty. – Szukajmy chwili wyciszenia, na ile jest to możliwe. Dla kogoś, kto bardzo dużo pracuje, bardzo ważna jest modlitwa wieczorna, czas na rozmowę z Bogiem, na zastanowienie się również nad swoim życiem. W przeżywaniu czasu postnego może nam pomóc lektura Pisma Świętego, lektura duchowa – radzi ks. Nowak.– Czas postu to nie tylko praktyki zewnętrzne, ale to przede wszystkim okazja do pogłębienia więzi duchowej z Bogiem – wyjaśnia kapłan. – Mówimy tu konkretnie o oblubieńczej miłości. Poszczę nie tylko dla zewnętrznych praktyk czy mojego dobrego samopoczucia, ale czynię to z miłości do Boga. Przede wszystkim ważny jest sakrament pokuty i pojednania. Myślę, że trzeba ciągle przypominać o warunkach dobrej spowiedzi, aby ten sakrament był dobrze Nowak podpowiada, że ciekawą formą na czas postu jest także wybór konkretnego patrona. – Może warto sięgnąć po biografię albo pisma naszego świętego patrona i z nim przeżyć czas Wielkiego Postu – wielu ludzi post oznacza także walkę duchową z własnymi grzechami, słabościami. – Jest to okazja do podjęcia walki z tym, od czego jesteśmy uzależnieni, a to nie tylko alkohol czy palenie papierosów, ale dla bardzo wielu, szczególnie młodych ludzi – uzależnienie od internetu, gier komputerowych, różnych aplikacji – przypomina kapłan i dodaje, że bardzo ważne jest uczestnictwo w nabożeństwach Drogi Krzyżowej czy Gorzkich żali. – Warto również rozważyć każdego dnia Wielkiego Postu choćby jedną tajemnicę z Męki Zbawiciela i np. przez tajemnicę dźwigania krzyża spojrzeć na nasz codzienny trud – dodaje strzeliste– Bardzo cenną praktyką jest odmawianie aktów wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto też powrócić do praktyki tzw. aktów strzelistych, czyli krótkich westchnień modlitewnych, np.: „Zmiłuj się nade mną, Boże”, „Jezu, ufam Tobie”. W konkrecie naszego życia odnoszą one naszą myśl do Boga – zachęca ks. Wielkim Poście chodzi bardziej o pokój serca i więź z Bogiem, która daje nam prawdziwy pokój i ks. Mariusz Frukacz, zdjęćŚroda Popielcowa, r. fot. Zbigniew Krystyński
Akty strzeliste do NMP . Niech będzie uwielbione najmiłościwsze Serce Jezusowe i najsłodsze Imię Jezusa Chrystusa i Jego chwalebnej Matki, Dziewicy Maryi, na wieki wieków. Matko Boża, pamiętaj o mnie! O, Maryjo, Nadziejo nasza, miej litość nad nami! Dziewico Matko, która nigdy nie byłaś dotknięta zmazą
KATECHIZM DZIECI I-KOMUNIJNYCH według Katechizmu Kościoła Katolickiego Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Pierwoszynie Mały Katechizm – modlitwy 1. MODLITWA PAŃSKAOjcze nasz, któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje. Przyjdź Królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen. 2. POZDROWIENIE ANIELSKIEZdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. 3. MODLITWA DO ANIOŁA STRÓŻAAniele Boże Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój. Rano, wieczór, we dnie, w nocy; bądź mi zawsze ku pomocy. Strzeż mnie od wszelkiego złego i zaprowadź mnie do żywota wiecznego. Amen. 4. SKŁAD APOSTOLSKIWierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny; umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; zstąpił do piekieł trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego; stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen. 5. DZIESIĘĆ PRZYKAZAŃ BOŻYCH1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede Nie będziesz brał Imienia Pana Boga swego Pamiętaj, abyś dzień święty Czcij ojca swego i matkę Nie Nie Nie Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu Nie pożądaj żony bliźniego Ani żadnej rzeczy, która jego jest. 6. PIĘĆ PRZYKAZAŃ KOŚCIELNYCH1. W niedziele i święta obowiązkowe we Mszy św. nabożnie uczestniczyći od prac niekoniecznych powstrzymać się2. Przynajmniej raz w roku spowiadać się3. Przynajmniej raz w roku w czasie wielkanocnym Komunię św. przyjąć4. Posty nakazane zachowywać5. Potrzebom materialnym Kościoła zaradzać 7. PRZYKAZANIE MIŁOŚCIBędziesz miłował Pana Boga twego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich sił swoich, a bliźniego swego jak siebie samego. 8. SIEDEM SAKRAMENTÓW ŚWIĘTYCH1. Sakrament chrztu2. Sakrament bierzmowania3. Sakrament Eucharystii4. Sakrament pokuty i pojednania5. Sakrament namaszczenia chorych6. Sakrament święceń7. Sakrament małżeństwa 9. WARUNKI SAKRAMENTU POKUTY I POJEDNANIA1. Rachunek sumienia2. Żal za grzechy3. Mocne postanowienie poprawy4. Szczera spowiedź5. Zadośćuczynienie 10. CNOTY TEOLOGICZNE1. Wiara2. Nadzieja3. Miłość 11. CNOTY KARDYNALNE1. Roztropność2. Sprawiedliwość3. Wstrzemięźliwość4. Męstwo 12. GŁÓWNE PRAWDY WIARY1. Jest jeden Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego Dusza ludzka jest Łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna. 13. SIEDEM GRZECHÓW GŁÓWNYCH1. Pycha2. Chciwość3. Nieczystość4. Nienawiść5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu6. Gniew7. Lenistwo 14. AKTY STRZELISTE AKT WIARY Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy Jedyny coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie może. AKT NADZIEI Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne zbawienie. AKT MIŁOŚCI Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko wszystko, co jest stworzone, boś Ty Dobro nieskończone. AKT ŻALU Ach, żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu. 15. ANIOŁ PAŃSKIAnioł Pański zwiastował Pannie Maryi,I poczęła z Ducha Świętego. Zdrowaś Maryjo .....Oto ja służebnica Pańska,Niech mi się stanie według słowa twego. Zdrowaś Maryjo...A Słowo ciałem się stało,I zamieszkało miedzy nami. Zdrowaś Maryjo… Módlmy się: Prosimy Cię, Panie, wlej w nasze serca Swoja łaskę, abyśmy poznawszy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twego, przez Jego mękę i Krzyż zostali doprowadzeni do chwały Zmartwychwstania. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen. Mały Katechizm – pytania 1. Kto to jest pan Bóg? - Pan Bóg jest to Duch nieskończenie doskonały, Stworzyciel nieba i ziemi. 2. Ile jest Osób Boskich? - Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. 3. Jak nazywamy jednego Boga w trzech osobach? -Jednego Boga w trzech Osobach nazywamy Trójcą Przenajświętszą. 4. Co to znaczy stworzyć ? - Stworzyć znaczy uczynić coś z niczego. 5. Kto to są aniołowie? - Aniołowie są to duchy czyste, które mają rozum i wolną wolę, ale nie mają ciała. 6. Jak nazywamy tych aniołów, którzy się zbuntowali? - Tych aniołów, którzy się zbuntowali nazywamy złymi duchami, diabłami lub szatanami. 7. Kto to jest człowiek? - Człowiek to stworzenie rozumne, złożone z ciała i duszy nieśmiertelnej. 8. Dlaczego Pan Bóg stworzył człowieka? - Pan Bóg stworzył człowieka, aby Pana Boga znał, czcił, kochał i służył Mu,a przez to osiągnął życie wieczne. 9. Kim jest Jezus Chrystus?- Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. 10. Jak nazywa się Matka Jezusa Chrystusa? - Matka Pana Jezusa nazywa się Najświętsza Maryja Panna. 11. Kim był święty Józef ? - Święty Józef był Oblubieńcem Najświętszej Maryi Panny i Opiekunem Pana Jezusa. 12. Kim jest Duch Święty? - Duch Święty jest to trzecia osoba Boska która pochodzi od Ojca i Syna. 13. Co to jest Kościół katolicki czyli powszechny ? - Kościół katolicki czyli powszechny jest to zjednoczenie chrześcijan, którzy pod najwyższą władzą Papieża dążą do zbawienia przez wyznawanie tej samej wiary i przyjmowanie tych samych Sakramentów Świętych. 14. Kto założył Kościół katolicki? - Kościół katolicki założył Pan Jezus. 15. Co to jest grzech ciężki czyli śmiertelny? - Grzech ciężki czyli śmiertelny jest to zupełnie świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej. 16. Co to jest grzech lekki czyli powszedni?- Grzech lekki czyli powszedni jest to przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w małej rzeczy lub w rzeczy ważnej ale nie całkiem świadomie dobrowolnie. 17. Co traci człowiek przez grzech ciężki? - Przez grzech ciężki człowiek traci łaskę uświęcającą. 18. Co to jest łaska Boża?- Łaska Boża jest to dar nadprzyrodzony, którego Pan Bóg udziela nam do zbawienia. 19. Co to jest łaska uświęcająca? - Łaska uświęcająca jest to dar Boży, który daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas dziećmi Bożymi. 20. Co to jest sakrament? -Sakrament jest to widzialny znak, który z ustanowienia Pana Jezusa daje nam niewidzialną łaskę Bożą. 21. Co to jest chrzest? - Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas członkami Kościoła katolickiego. 22. Co to jest najświętszy Sakrament? - Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina. 23. Kiedy Pan Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament? - Pan Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament w Wielki Czwartek podczas Ostatniej Wieczerzy. 24. Co to jest Msza Święta? - Msza Święta jest to ofiara Nowego Testamentu, w której Pan Jezus pod postaciami chleba i wina ofiaruje się za nas swemu Ojcu. 25. Co to jest Pokuta? - Pokuta jest to Sakrament Pojednania, w którym kapłan w zastępstwie Pana Boga odpuszcza człowiekowi grzechy po Chrzcie popełnione. 26. Co to jest rachunek sumienia? - Rachunek sumienia jest to przypomnienie sobie grzechów, które popełniliśmy. 27. Co to jest żal za grzechy ? - Żal za grzechy jest to ból duszy i obrzydzenie sobie popełnionego grzechu z postanowieniem nie grzeszenia na przyszłość. 28. Kiedy nasz żal jest doskonały? - Żal jest doskonały wtedy, gdy żałujemy z miłości ku Bogu,najlepszemu Ojcu którego obraziliśmy. 29. Co to jest spowiedź? - Spowiedź jest to wyznanie z żalem wszystkich grzechów przed kapłanem dla otrzymania rozgrzeszenia. to jest zadośćuczynienie Panu Bogu? Zadośćuczynienie Panu Bogu jest to wynagrodzenie Bogu za popełnione grzechy przed odprawienie pokuty wyznaczonej przez kapłana na spowiedzi. to jest niebo? Niebo jest to stan wiecznej szczęśliwości. 32. Co to jest czyściec? -Czyściec jest to stan kary doczesnej po śmierci. to jest piekło? - Piekło jest to stan wiecznej kary.
III. Akty Strzeliste I. MODLITWY DO SWOJEGO ANIOŁA STRÓŻA 2.MODLITWA „ANIELE BOŻY” (najbardziej znana) Aniele Boży, stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój. Rano, wieczór, we dnie, w nocy Bądź mi zawsze ku pomocy, Strzeż duszy, ciała mego, zaprowadź mnie do żywota wiecznego. Amen. 2. MODLITWA DO ANIOŁA STRÓŻA Aniele Stróżu,
Notka Modlitewnik opracowany przez ks. Janusza Królikowskiego z myślą o potrzebach Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zebrane przez niego teksty modlitw mają za sobą już długą tradycję, co sprawia, że posiadają one szczególną wartość. Modlitwenik zawiera między innymi trzy warianty Drogi krzyżowej: "Nasze życie w Jego życiu", "Serce świata", "Ludzka droga Syna Bożego", a także cykl szczególnie pogłębionych rozważań treściSłowo wstępne Zawsze się modlić i nigdy nie ustawać 1. MODLITWY PORANNE 2. CHWILE MODLITWYAkty strzelisteAkt wiaryAkt nadzieiAkt miłościAkt żalu 3. MODLITWY POŁUDNIOWEAnioł PańskiKrólowo nieba 4. MODLITWY WIECZORNE 5. MODLITWY WSPÓLNOTYModlitwa o narodową intronizacjęNajświętszego Serca Jezusowego 6. RACHUNEK SUMIENIAa) Miłość Bogab) Miłość bliźniegoc) Miłość Kościoład) Życie osobiste 7. DO PRZENAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCYModlitwa przekazana dzieciom fatimskim 8. MODLITWY DO BOGA OJCAKoronka do Miłosierdzia Bożego 9. DO SYNA BOŻEGOLitania do Najświętszego Imienia JezusLitania do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSALitania do Serca Pana JezusaAkt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana JezusaUwielbienie Najświętszego Serca JezusaAkt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Pana JezusaMałe ofiarowanie się Sercu Bożemu św. Małgorzaty Marii AlacoqueObietnice Najświętszego Serca Jezusa dla tych, którzy żyją Jego duchemOsobisty akt intronizacji służebnicy Bożej Rozalii CelakAkt poświęcenia Bożemu Sercu Narodu PolskiegoAkt Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w rodzinie MODLITWY DO CHRYSTUSAKról MiłościLitania do Imienia Chrystusa Króla KRZYŻOWANasze życie w Jego życiuStacja I Jezus na śmierć skazanyStacja II Jezus bierze krzyż na ramiona swojeStacja III Jezus po raz pierwszy upada pod krzyżemStacja IV Jezus spotyka Matkę swojąStacja V Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż JezusowiStacja VI Weronika ociera twarz JezusowiStacja VII Jezus po raz drugi upada pod krzyżemStacja VIII Jezus pociesza płaczące niewiastyStacja IX Jezus po raz trzeci upada pod krzyżemStacja X Jezus z szat obnażonyStacja XI Jezus do krzyża przybityStacja XII Jezus umiera na krzyżuStacja XIII Jezus z krzyża zdjętyStacja XIV Jezus do grobu złożony Serce świataStacja I Pan Jezus na śmierć skazanyStacja II Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramionaStacja III Pierwszy upadek Jezusa pod krzyżemStacja IV Pan Jezus spotyka swoją MatkęStacja V Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż JezusowiStacja VI Weronika ociera twarz JezusowiStacja VII Pan Jezus po raz drugi upada pod krzyżemStacja VIII Pan Jezus pociesza płaczące niewiastyStacja IX Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżemStacja X Pan Jezus z szat obnażonyStacja XI Pan Jezus przybity do krzyżaStacja XII Pan Jezus umiera na krzyżuStacja XIII Pan Jezus zdjęty z krzyża i powierzony MatceStacja XIV Pan Jezus złożony do grobu Ludzka droga Syna BożegoStacja I Jezus na śmierć skazanyStacja II Jezus bierze krzyż na swe ramionaStacja III Pierwszy upadek pod krzyżemStacja IV Jezus spotyka swą MatkęStacja V Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyżStacja VI Weronika ociera twarz JezusowiStacja VII Drugi upadek pod krzyżemStacja VIII Jezus napomina kobiety jerozolimskieStacja IX Trzeci upadek pod krzyżemStacja X Obnażenie na GolgocieStacja XI Jezus przybity do krzyżaStacja XII Jezus umiera na krzyżuStacja XIII Jezus zdjęty z krzyża i złożony w ramionach MatkiStacja XIV Ciało Jezusa złożone w grobie ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTUa) Nawiedzenie Najświętszego Sakramentub) Bądź uwielbiony Chryste, Królu królówc) Aby uczcić Jezusa, miłować i wyznać naszą wiaręd) Oddajemy Ci pokłon 10. MODLITWY DO DUCHA ŚWIĘTEGOLitania do Ducha Świętego 11. MODLITWY DO MATKI BOŻEJRóżaniecOdpowiadamy Bogu w duchu Maryi Tajemnice radosne1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie2. Nawiedzenie św. Elżbiety3. Narodzenie Pana Jezusa4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni Tajemnice światła1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie2. Objawienie Jezusa na weselu Kanie Galilejskiej3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia4. Przemienienie na górze Tabor5. Ustanowienie Eucharystii Tajemnice bolesne1. Modlitwa w Ogrójcu2. Biczowanie3. Ukoronowanie cierniem4. Dźwiganie krzyża5. Śmierć na krzyżu Tajemnice chwalebne1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa3. Zesłanie Ducha Świętego4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi Litania Loretańska 12. DO ANIOŁÓW I ŚWIĘTYCHDo św. Michała ArchaniołaDo Anioła StróżaLitania do Anioła Stróża PolskiWołanie o światło Anioła Stróża PolskiAniele Stróżu Polski przedziwnyLitania do świętego JózefaModlitwa do św. JózefaLitania do Wszystkich Świętych I. Błagania do BogaII. Wezwania do ŚwiętychPatriarchowie i ProrocyMęczennicyBiskupi i Doktorzy KościołaKapłani i zakonnicyIII. Wezwania do Chrystusa KrólaIV. Błagania w różnych potrzebachV. Zakończenie Litania Narodu Polskiego Wezwania do polskichŚwiętych i Błogosławionych Do św. Piotra i Pawła (29 czerwca)Do św. Alberta Chmielowskiego (17 czerwca)Do św. Andrzeja Boboli (16 maja)Do św. Andrzeja Świerada (13 lipca)Do św. Anny patronki matek (26 lipca)Do św. Antoniego z Padwy (13 czerwca)Do św. Franciszka z Asyżu (4 października)Do św. Jacka (17 sierpnia)Do św. Jadwigi, królowejDo św. Jadwigi Śląskiej (16 października)Do św. Jana Kantego (20 października)Do św. Jana z Dukli (3 października)Do bł. Karoliny Kózkówny (18 listopada)Do św. Kazimierza (4 marca)Do św. Kingi (24 lipca)Do św. Maksymiliana Marii Kolbego (14 sierpnia)Do bł. Marii Teresy Ledóchowskiej (6 lipca)Do św. Rafała Kalinowskiego (20 listopada)Modlitwa do św. StanisławaBiskupa i MęczennikaDo św. Stanisława Kostki (18 września)Do św. Urszuli LedóchowskiejDo św. Wojciecha (23 kwietnia)Do świętego PatronaDo Patrona parafiiModlitwa za OjczyznęPokażmy światu, że się kochamyModlitwa o beatyfikację oraz łaski za stawiennictwemSłużebnicy Bożej Rozalii CelakFragment tekstuZawsze się modlić i nigdy nie ustawać "Człowiek nie uczy się widzieć, ponieważ jest to dziełem natury. Piękna modlitwy nie uczy się człowiek od nauczających jej. Ona ma w sobie swojego Nauczyciela, Boga, który daje modlitwę temu, kto się modli" - św. Jan Klimach. Modlitwa chrześcijanina jest żywym związkiem wierzącego z nieskończenie dobrym Bogiem Ojcem, z Jego Synem Jezusem Chrystusem i z Duchem Świętym. Życie modlitwy polega na stałym trwaniu w obecności Trójjedynego Boga i w komunii z Nim, które stanowi filar i podporę życia chrześcijańskiego. Sam Jezus Chrystus, wcielony Syn Boży, często i na długo przerywał swoją działalność, aby się modlić, oraz powołał wszystkich uczniów do modlitwy, czyniąc z niej istotny wymiar ich życia. Skąd rodzi się potrzeba modlitwy? Czy nie wystarczyłoby uczciwie i chętnie poświęcić się obowiązkom rodzinnym i zawodowym oraz dobrym uczynkom? Czy chrześcijanin nie ma czegoś więcej i czegoś ważniejszego do zrobienia? Modlitwa jest pierwszym i podstawowym aktem cnoty religijności, czyli opartego na sprawiedliwości oddawania Bogu tego, do czego jesteśmy zobowiązani jako stworzenia. Życie wierzącego nie polega tylko na pracy i aktywności. W swoim codziennym pielgrzymowaniu człowiek potrzebuje adoracji, kontemplacji, milczenia, przyjaźni, świętowania, na co wskazują między innymi wielowiekowe doświadczenia świętych. Ośrodkiem tych doświadczeń jest właśnie modlitwa, do której po bratersku zachęcają nas mistrzowie życia chrześcijańskiego: "Modlitwa jest duchowym podatkiem, który dusza składa Bogu ze swojego wnętrza. Należy uważać, żeby nie stracił swej wartości" (św. Jan Złotousty); "Wiedz, że w twoim sercu znajduje się Chrystus i że, jeśli powierzysz się Chrystusowi, twoje serce zostanie zachowane" (Mikołaj Kabasilas). Na modlitwie człowiek przeżywa w sposób najbardziej osobowy swoją zależność od Boga i swoją miłość do Niego; dziękuje Mu i wysławia Go za otrzymane dary; prosi o natchnienia, dary i pomoce, których potrzebę odczuwa; przygotowuje się do przyjęcia tych darów, które są przedmiotem jego nadziei. Mówiąc ściślej, chrześcijanin przez modlitwę urzeczywistnia swoją synowską komunię z Ojcem w Chrystusie za pośrednictwem Ducha Świętego, wyrażając na różne sposoby swoją podstawową postawę wiary, nadziei i miłości, zależnie od sytuacji indywidualnych i wspólnotowych, w jakich się znajduje, jakie są przedmiotem jego troski i jego ufności. Modlitwa jest więc słusznie nazywana "spotkaniem z Bogiem" bądź "rozmową z Nim". W historii zbawienia Bóg objawia się jako Osoba, która mówi i słucha, wyrażając w ten sposób swoją bliskość w stosunku do człowieka. Modlitwa chrześcijańska oznacza wsłuchiwanie się w słowo Boga, który ciągle na nowo mówi do człowieka i który słucha, gdy zwraca się on do Niego przez swoje słowo, gdy "wylewa" przed Nim swoje serce i uznaje Go za Pana swojego życia i przeznaczenia. Naszym pierwszym "Rozmówcą" jest Ojciec, pierwsza Osoba Trójcy Świętej. To ostatecznie do Niego, jako do Początku i Zasady Syna i Ducha oraz Źródła całego bytu, wszelkiego dobra i wszystkich łask, zarówno w uwielbieniu, jak i w prośbie, zwraca się chrześcijanin. Już starożytni chrześcijanie bronili tego przekonania, mówiąc: "Gdy gromadzimy się przy ołtarzu, zawsze do Ojca kieruje się modlitwa". Modlitwa chrześcijanina jest wyrazem synowskiej zażyłości z Ojcem, przedłużającym modlitwę Jezusa i urzeczywistniającym jego lekcję modlitwy, której dziedzictwem jest nasze "Ojcze nasz". Utrwalając się w adoracji i miłości synowskiej, ożywiana przez Ducha Świętego i złączona z Misterium Paschalnym Chrystusa, dochodzi ona do Ojca i otwiera przed nami Jego tkliwe serce. Jak Ojciec jest celem, tak Jezus Chrystus jest drogą modlitwy chrześcijańskiej. Łączy On modlitwę Kościoła ze swoją modlitwą. Każda modlitwa, począwszy od prostych i niewinnych słów dziecka do kontemplacji mistycznej, jest zanoszona w Jego imię. Jezus wstawia się za nami jako nasz Pośrednik i modlimy się do Niego jako do Boga. "(Jezus) modli się za nas jako nasz Kapłan; modli się w nas, bo jest Głową Ciała, którym jesteśmy, a modlimy się do Niego, bo jest naszym Bogiem" (św. Augustyn). Duch Święty uzdalnia nas do mówienia: Abba-Ojcze!, wstawia się za nami według planów Bożych oraz modli się w nas. Jednoczy On cały Kościół wokół jedynej modlitwy Chrystusa i kieruje ją do Ojca. On jest także podstawowym darem, o który powinniśmy prosić na modlitwie. W zależności od Chrystusa jedynego Pośrednika, także święci uczestniczą w naszej modlitwie: ich życie jest dla nas lekcją modlitwy i do nich zwracamy się z naszymi modlitwami. Uczą nas modlić się swoim przykładem i swoimi modlitwami. Uwielbiamy i prosimy Boga wraz z nimi w jednej komunii świętych. Prosząc o ich wstawiennictwo, uznajemy naszą niegodność osobistego stanięcia przed majestatem Bożym oraz potrzebę braci także w niebie. Wśród świętych wyjątkowe miejsce zajmuje Maryja Dziewica, Matka naszego Pana. Jest Ona wzorem modlitwy chrześcijańskiej, rozumianej jako słuchanie, kontemplacja, uwielbienie i wstawiennictwo. Towarzyszy Ona, jako Orantka doskonała, modlitwie Kościoła i do Niej kieruje się nasze uwielbienie i nasza prośba, by wstawiała się za nas grzeszników w naszych codziennych potrzebach, a także w godzinie śmierci. Chrześcijanin nie unika i nie może unikać aktów bezpośredniego, kochającego i poznającego spojrzenia na Boga. Także w swojej czci niezmierzonego, niedostępnego i niewypowiedzianego Trójjedynego Boga chrześcijanin nie ogranicza się do pełnego dystansu milczenia i szanującej bierności, ale mimo wszelkich trudności i ograniczeń próbuje nadawać Mu imię (imiona) oraz wypowiadać przed Nim to, jak w Niego wierzy, co czuje wobec Niego, w czym pokłada nadzieję, co przeżywa, czego pragnie i oczekuje, jak Go miłuje i jak chciałby Go miłować. W ten sposób zbliżamy się do Boga, nie zadowalając się tym, by tylko On na nas spoglądał, by sam troszczył się o nas i nasze potrzeby, by sam wnikał w tajniki naszego serca. Nasza święta służba modlitwy wyraża się w słowach, którymi zwracamy się do Boga. Korzystając ze wspaniałego daru mowy pragniemy słowami oddać Bogu chwałę w adoracji, uwielbieniu, dziękczynieniu i prośbie. Naszymi ubogimi słowami, które rodzą się z naszego "czynu serca" (Karl Rahner), otwieramy przestrzeń ducha, w którą Bóg może wlewać wspaniałość łask, a przez to wlanie dać naszym słowom nową zdolność adoracji, uwielbienia, dziękczynienia i proszenia. Słowa naszych modlitw mają ten właściwy głęboki sens, żeby błogosławieństwo, które spłynęło na świat ze słowa Bożego, jako rzeczywistość uświęcająca, przenikająca i uświęcająca całe życie ludzkie, uobecniało się w ciągle nowy sposób oraz stawało się widzialne i owocne w naszym życiu. Jako wierzący w konkretnego Boga i przeżywający konkretne sytuacje, zwracamy się więc do Boga konkretnymi słowami, których forma i treść zależy od wewnętrznych inspiracji stanów ducha, od naszych doświadczeń i przeżyć, od naszego poznania i wiary w Boga. Teksty modlitw, jakie tu zostały zebrane, mają za sobą potwierdzenie chrześcijańskiej tradycji modlitewnej, która sprawia, że posiadają one szczególną wartość i mogą być bardzo przydatne do ubogacenia naszych modlitw oraz do kształtowania formy i treści naszych słów, którymi zwracamy się do Trójjedynego Boga oraz Maryi, Matki Bożej, i świętych w różnych doświadczeniach naszego ducha oraz wielorakich sytuacjach naszej egzystencji. Powrót • Nasza oferta • Nowości • Najpopularniejsze • Szukaj O nas • Kontakt • Regulamin zakupów • Subskrypcja nowości • Karta stałego Klienta • Do pobrania

Akty strzeliste Tę stronę ostatnio edytowano 25 mar 2014, 11:10. Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach , z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń.

Akt Miłości Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, boś Ty Dobro Nadziei Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny. Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne Wiary Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy Jedyny prawdziwy. Wierzę, coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie Żalu Ach, żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.

\n \n \nakty strzeliste wiary nadziei miłości żalu
. 428 425 417 295 322 281 177 463

akty strzeliste wiary nadziei miłości żalu